ولی او هیچوقت با این تعاریف دل گرم نمیشد؛ نهایتا دو سه روز دلش با آنها خوش بود ولی با دیدن یک نفر زیباتر از خود دوباره زانوی غم بغل میگرفت که من زشتم،
دیگران محض دلخوشی من می گویند زیبا هستم ولی ته دلشان نظر دیگری دارند.
رفته رفته وقت بیشتری صرف آرایش و بررسی خود در آینه و همینطور جستجوی مدام در اینترنت دنبال بهترین ماسک های خانگی یا روش های افزایش قد میکرد.
از انجایی که موضوعی جز زیبایی و مقایسه با دیگران نداشت، دوستان وی از صحبت با وی کلافه شده و حتی گاهی این مشغولیت ذهنی او را مسخره می کردند.
یواش یواش این مسئله روی زندگی شخصی، کیفیت تحصیلی، روابط اجتماعی و حتی خواب وی اثر منفی می گذاشت.
بیش از قبل گوشه گیر شده بود.
